Το ιερό της Δωδώνης
Δύο χιλιόμετρα από τον οικισμό της Δωδώνης (Νομός Ιωαννίνων), στους πρόποδες του όρους Τόμαρος και σε υψόμετρο 600 μ. βρίσκεται το περίφημο Ιερό της Δωδώνης.
Το Ιερό αυτό υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης. Οι πρώτες μαρτυρίες για την ύπαρξη του Ιερού της Δωδώνης ως λατρευτικού χώρου τοποθετούνται γύρω στο 2.600 π.Χ. Πρόκειται για το αρχαιότερο μαντείο στον Ελλαδικό χώρο.
Το Ιερό αυτό υπήρξε λατρευτικό κέντρο του Δία και της Διώνης. Οι πρώτες μαρτυρίες για την ύπαρξη του Ιερού της Δωδώνης ως λατρευτικού χώρου τοποθετούνται γύρω στο 2.600 π.Χ. Πρόκειται για το αρχαιότερο μαντείο στον Ελλαδικό χώρο.
Υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδοχές για την ίδρυση του μαντείου. Σύμφωνα με την πρώτη, οι Φοίνικες άρπαξαν δύο γυναίκες από τη Θήβα της Αιγύπτου. Η μια πουλήθηκε στη Λιβύη και η άλλη στην Ελλάδα. Και οι δύο τους ίδρυσαν τα πρώτα μαντεία στις χώρες αυτές, δηλαδή τον ναό του Άμμωνα Δία (Λιβύη) και τον ναό του Δία στη Δωδώνη (Ελλάδα). Σύμφωνα με τη δεύτερη, ο ίδιος ο Ηρόδοτος επισκέφτηκε τη Δωδώνη και όταν ρώτησε για την ίδρυση του Ιερού, οι ιέρειες του είπαν ότι δύο μαύρες περιστέρες πέταξαν και η μια πήγε στη Λιβύη και η άλλη στην Ελλάδα. Η δεύτερη πήγε και κάθισε σε μια βελανιδιά και είπε με ανθρώπινη λαλιά στους Δωδωναίους να χτίσουν μαντείο στον Δία στο σημείο που προσγειώθηκε. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Ιωαννίνων υπάρχει το σχετικό απόσπασμα του Ηροδότου που αναφέρεται στον ιδρυτικό μύθο για το ιερό. |
Σημαντική θέση στο Ιερό της Δωδώνης κατέχει το μαντείο στο οποίο προσέφευγαν πιστοί από όλα τα μέρη της Ελλάδας για να πάρουν χρησμό. Εμβληματικό δένδρο του μαντείου υπήρξε η Ιερή Φηγός, μια βελανιδιά της οποίας το θρόισμα των φύλλων της αλλά και άλλοι ήχοι (κρώξιμο περιστεριών, ήχοι που έβγαιναν, όταν χτυπούσαν οι χάλκινοι λέβητες που σχημάτιζαν τον περίβολο του μαντείου) ερμηνεύονταν από τους ιερείς του μαντείου. Οι ιερείς δεν έπλεναν ποτέ τα πόδια τους και σέρνονταν στο χώμα για να έχουν επαφή με τη γη.
Οι πιστοί διατηρούσαν στενή σχέση με το μαντείο και η προσέλευσή τους σε αυτό ήταν συχνή. Αρχικά οι ερωτήσεις
Οι πιστοί διατηρούσαν στενή σχέση με το μαντείο και η προσέλευσή τους σε αυτό ήταν συχνή. Αρχικά οι ερωτήσεις
υποβάλλονταν προφορικά και προφορικά δίνονταν και οι απαντήσεις. Αργότερα οι ερωτήσεις άρχισαν να υποβάλλονται γραπτές, επάνω σε μικρά ορθογώνια φύλλα μολύβδου, υλικού μαλακού που χαράσσεται εύκολα. Οι απαντήσεις δίνονταν συνήθως προφορικά και σπάνια χαράσσονταν στην πίσω πλευρά του ελάσματος. |
Τα θέματα για τα οποία ζητούσαν απαντήσεις αφορούσαν την καθημερινή ζωή, την οικογένεια, την υγεία και την εργασία. Αλλά και οι πόλεις μπορούσαν να προσφύγουν στο μαντείο για θέματα που αφορούσαν το δημόσιο καλό, όπως, για παράδειγμα, αν θα έπρεπε να ιδρύσουν αποικίες ή ποιους θεούς να τιμήσουν με την ανέγερση ναών. |
Ο ρόλος της Δωδώνης ως διοικητικού κέντρου των αρχαίων Ηπειρωτών υπογραμμίζεται στο Αρχαιολογικό μουσείο Ιωαννίνων με δύο αναπαραστάσεις χάλκινων ανδριάντων που απεικονίζουν στρατηγούς, άρχοντες δηλαδή των ηπειρωτικών ομοσπονδιών, τα αναθηματικά ή τιμητικά αγάλματα, από θώρακες, ζώνες, λαβές και ξίφη αλλά και από τον πτερωτό κεραυνό, που αποτελούσε έμβλημα οπλισμού των Μολοσσών.
Μαθητές:
- Ντάρδα Τζωρτζίνα
- Στεργίου Βασίλειος ( και συντονιστής)
- Χαραλαμποπούλου Ανδριάνα
- Χατζηαναστασίου Παναγιώτης