Η σαρκοφάγος της Αγίας Ελένης
Πρόκειται για μια κόκκινη σαρκοφάγο από πορφυρίτη που κατασκευάστηκε για να δεχτεί το σκήνωμα της Αγίας Ελένης. Η μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου πέθανε γύρω στο 335 μ.Χ και ετάφη στο αυτοκρατορικό μαυσωλείο, Tor Pignattare, στη Ρώμη. Το 1777 μεταφέρθηκε στο Βατικανό και τοποθετήθηκε πάνω σε τέσσερα λιοντάρια που φιλοτέχνησε ο Francesco Antonio Franzoni.
Η σαρκοφάγος είναι διακοσμημένη με πολεμικές σκηνές στις οποίες Ρωμαίοι ιππείς οδηγούν βαρβάρους αιχμαλώτους, ενώ στο κάλυμμα της σαρκοφάγου Έρωτες και φτερωτές Νίκες κρατούν γιρλάντες. |
|
Το επικλινές τμήμα του καλύμματος της σαρκοφάγου καταλαμβάνουν δύο λιοντάρια, το ένα ξαπλωμένο και το άλλο κοιμισμένο.
Είναι φανερό ότι ο διάκοσμος αυτός δεν ταιριάζει σε γυναίκα. Γι'αυτό τον λόγο οι μελετητές υποθέτουν ότι αρχικά η σαρκοφάγος προοριζόταν για ένα άνδρα της αυτοκρατορικής οικογένειας, όπως για παράδειγμα τον Κωνστάντιο Χλωρό ή και για τον ίδιο τον Κωνσταντίνο.
|
Η σαρκοφάγος της Κωνστάντιας, κόρης του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, που απεβίωσε το 354 μ.Χ., είναι, όπως και η σαρκοφάγος της Αγίας Ελένης κατασκευασμένη από πορφυρίτη. Τον Αύγουστο 1497 με εντολή του πάπα Παύλου Β΄τοποθετείται στην πλατεία του Αγίου Μάρκου, απ΄όπου την απομάκρυνε ένας άλλος πάπας, ο Σίξτος Δ΄ για να την μεταφέρει εκεί όπου αρχικά ανήκε, στο μαυσωλείο της via Nomenvanata. Το 1790, συρόμενη από 40 περίπου βοοειδή, μεταφέρεται στο Βατικανό .
Η σαρκοφάγος αυτή στηρίζεται σε τέσσερις λέαινες, έργο του γλύπτη Francesco Antonio Franzoni. Στις τέσσερις πλευρές φέρει ανάγλυφο διάκοσμο με το διονυσιακό θέμα του τρύγου: περιελίξεις, κλήματα και έρωτες που ασχολούνται με τον τρύγο.
Στο κάτω μέρος διακρίνουμε δύο παγώνια, ένα κριάρι και ένα Έρωτα να κρατά μια γιρλάντα. Το κάλυμμα της σαρκοφάγου είναι επίσης στολισμένο με στεφάνια από φυτά.
|
Εργασία των μαθητών
- Νταρδα Τζορτζίνα
- Στεργιου Βασίλης
- Χαραλαμποπούλου Ανδριάνα
- Χατζηαναστασίου Παναγιώτης